ดูการเทียบเคียง ๗๔/๒๐๗/๒

องค์ก็ให้กึกก้องได้ พระเกียรติศัพท์ของพระ-
องค์ก็ระบือไปถึงไตรทิพย์ เมื่ออาทิผิด อาณัติกะพระองค์ทรงให้
สิ่งที่ให้ได้ยาก กระทำสิ่งที่ทำได้ยาก คนที่
เป็นอสัตบุรุษก็ทำตามได้ยาก ธรรมของสัต-
บุรุษนำไปได้ยาก เพราะฉะนั้นคติของสัตบุรุษ
และอสัตบุรุษ จากโลกนี้ไปจึงต่างกัน อสัต-
บุรุษย่อมไปนรก สัตบุรุษย่อมไปสวรรค์.
ในบทเหล่านั้น บทว่า ปจฺจูหา คือข้าศึก. บทว่า ทิพฺพา คือ
ผู้ห้ามยศอันเป็นทิพย์. บทว่า มานุสา ผู้ห้ามยศเป็นของมนุษย์. ก็ข้าศึก
เหล่านั้นเป็นใคร คือความตระหนี่. พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดงว่า ความ
ตระหนี่ทั้งหมดนั้น อันพระมหาสัตว์ผู้ทรงให้บุตรภริยา ทรงชนะได้แล้ว.
บทว่า ทุทฺททํ ให้ได้ยาก คือเมื่อบุคคลเช่นท่านให้สิ่งที่ให้ได้ยากมีบุตร
ภริยาเป็นต้น กระทำสิ่งที่ทำได้ยากนั้น พระสาวกพระปัจเจกพุทธเจ้า และ
พระโพธิสัตว์ทั้งหลายเหล่าอื่น กระทำตามไม่ได้จะกล่าวไปไยอาทิผิด สระถึงอสัตตบุรุษ
ผู้มีความตระหนี่. เพราะฉะนั้นธรรมของสัตบุรุษ นำไปได้ยาก คือธรรมอัน
เป็นข้อปฏิบัติของคนดีอาทิผิด คือพระมหาโพธิสัตว์ อันบุคคลอื่นตามไปได้ยาก.
ท้าวสักกะทรงสรรเสริญ ด้วยการอนุโมทนาพระมหาบุรุษอย่างนี้แล้ว
เมื่อจะทรงมอบพระนางมัทรีเทวีคืน จึงตรัสว่า :-

พระปิฎกธรรม

 อรรถประโยชน์ ที่พิมพ์ดูที่อ้าง การเทียบเคียง

คลิกเมาส์ตราสัญลักษณ์